شنبه، ۱۱ اسفند ۱۴۰۳
به طور کلی بلبرینگ و رولبرینگ را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد: یاتاقان های شعاعی و یاتاقان های رانش. تفاوت اساسی بین رولبرینگ و بلبرینگ در طراحی اصلی آنها نهفته است. تفاوت اصلی بین یاتاقان های غلتکی و ساچمه ای این است که عنصر حرکتی غلتکی یا توپی است. رولبرینگ ها از غلتک های مخروطی، سوزنی، کروی و استوانه ای استفاده می کنند. بلبرینگ های شعاعی از یک توپ گرد به عنوان عنصر حرکت خود استفاده می کنند. غلتک و بلبرینگ هر دو ممکن است جداکننده یا قفس داشته باشند. از آنجایی که اکثر انواع یاتاقانهای شعاعی مقداری بار رانش را حمل میکنند و برخی از یاتاقانهای رانش میتوانند بار شعاعی را حمل کنند، هیچ خط تقسیم ظاهری بین گروههای اصلی وجود ندارد، با این حال، یک تفاوت اصلی این است که برای یاتاقانهایی که به عنوان بلبرینگ شعاعی در نظر گرفته میشوند، ظرفیت حمل در کاتالوگها به عنوان بار شعاعی خالص ارائه میشود. برای یاتاقانهای رانش رولبرینگ یا بلبرینگ، ظرفیت حمل به عنوان بار رانش خالص داده میشود. اگر برنامه شما نیاز به بارهای شعاعی خالص دارد، اولین انتخاب شما یک بلبرینگ شعاعی است. اگر برنامه شما دارای بارهای شعاعی و رانشی باشد، می توانید بر اساس درجه بندی های اولیه داده شده، بلبرینگ بهینه را انتخاب کنید.
هر دو بلبرینگ و رولبرینگ برای کاهش اصطکاک دورانی طراحی شده اند و در عین حال بارهای شعاعی و محوری را تحمل می کنند. با این حال، کارایی و اثربخشی آنها به کاربردهای خاص بستگی دارد: بلبرینگ ها معمولاً برای کاربردهایی که ممکن است به چرخش با سرعت بالا نیاز داشته باشند بهتر هستند. آنها ضریب اصطکاک کمتری در هنگام راه اندازی و در حین کار دارند، به این معنی که می توانند با مقاومت کمتر به سرعت های بالاتری برسند. از طرف دیگر، رولبرینگ ها برای کاربردهایی که ظرفیت بار بالاتری را طلب می کنند، مناسب تر هستند. این به این دلیل است که تماس خط (به جای تماس نقطه ای در بلبرینگ ها) امکان توزیع گسترده بار را در سرتاسر یاتاقان فراهم می کند. از نظر کارایی، بلبرینگ ها معمولاً در هنگام به حداقل رساندن اصطکاک در سرعتهای بالا، لبههای کمی دارند. با این حال، رولبرینگ ها به دلیل طراحی خود می توانند بارهای بزرگتر را به طور موثرتری تحمل کنند.